07 Ağustos 2007

ANNEMİN DOĞUMGÜNÜ PASTASI :)



Pasta her şeyi söylüyor aslında, değil mi?
Yapım aşaması oldukça maceralıydı gerçi... Detaylar en kısa zamanda...
Ama bu hiçbir zaman fazla söylenemez, değil mi?

ANNECİĞİM SENİ ÇOK SEVİYORUM, İYİ Kİ VARSIN!!!

Anneme doğum günü pastası yapmayı çok önceden beri istiyordum. Neli olsun, süsü püsü nasıl olsun diye düşünüyor ve bir çok tarife ve resme bakıyordum. Bir yandan da çok yoğun bir çalışma programım vardı. Ama ne kadar mantıklı olsa da bir türlü elim varıp da hazır pandispanya karışımı alamadım. Çünkü çok özel olsun, tam istediği gibi olsun istedim. Gerçi annemim neyi sevip neyi sevmediğini bilsem de, sonradan keşke sorsaydım demeyeyim diye neli düşündüğümü söyledim, nasıl istersin diye sordum. O da normal pandispanyaları değil, ıslak kek gibi şeyleri sevdiğini söyledi. Bir de annem pastada pek bir şey sevmez. Frambuaz, vişne gibi şeyleri çikolatayla sevmez, kıtır kıtır şeyleri toptan sevmez. Yerken hep ayırır. Sonuçta yuğun çikolatalı bir keki olan ve yoğun kahve aromalı çikolata ganajla kaplanmış içinde ufalanmış fındıklı bir pasta yapmaya başladım. Keki için oldukça çaba harcadım. Ve fırından çıkınca “iyi ki de böyle yapmışım dedim”. Geri kalan işlerimi bitirdiğimde saat 23:30 olmuştu. Ben de ganajımı yaptım, fındıkları ufaladım. Pandispanyayı ortadan ikiye kestim, üst parçasını alıp yana koydum. Veee... Koymamla 5 parçaya ayrılması bir oldu. Ne kadar üzüldüğümü anlatmam mümkün değil sanırım. İçine oldukça çok malzeme koyduğum, bir dolu zaman harcadığım kek parçalanmış, hazırladığım ganaj ve fındıklar öylece kalmıştı. Eh, yapacak bir şey de yoktu. Hiç değilse evde yeriz deyip, arasına ganajı sürdüm be pastanın üst parçasını iyice ganajla kaplayıp belki biraz yapışır da bizim yiyebileceğimiz hale gelir diye dolaba kaldırdım ve yattım. Mecburen hazır pasta alacaktım.
Sabah keki çıkardığımda öyle güzel yapışmıştı ki ganajla, anneme de sorduktan sonra hazır pasta almaktansa onunla bir şey yapmaya karar verdim. Biraz daha krema kaplayım şeker hamuruyla süsledim. Bu keki asla pasta yapmak için kullanmanızı önermediğimden tarifini ayrı bir başlık altında yazacağım.

Süsleme içinse beyaz şeker hamurunu çok az mor jel gıda boyasıyla renklendirdim. Pastadan büyük olup etrafını kaplayacak şekilde yağlı kağıt üzerinde açtım. Şeker hamuru açarken altına mutlaka yağlı kağıt seriyorum. Ne kadar nişasta serpseniz de tezgahtan ayrılırken delikle olabiliyor. Ama yağlı kağıttan çok rahat ayrılıyor. Sonra beyaz hamuru dikdörtgen şeklinde açıp gıda boyası kalemiyle üstüne yazıyı yazdım ve pastanın kenarına serdim. Kelebekler ve çiçeklerle süsleyip, altına bir pembe şerit geçtim. Ve annemin pastası hazır!
Annem çok mutlu oldu, tadını çok beğendi. Herkes de tadını beğendi. Tabii çikolata veya kahve sevmeyenler dışında ;) Böylece bu maceranın sonu da gülücükle bağlandı...

Etiketler:

7 Comments:

Blogger Tijen said...

Annene mutlu kutlu yıllar Tuğçe'ciğim. Tabii sana da!

14:03  
Blogger tugce:-) said...

teşekkürler tijen :)
beraber olduktan sonra her yıl mutlu olur, değil mi? :))

13:20  
Blogger serinmavi said...

Eline emeğine sağlık canım...anneciğine mutlu yıllar...Selamlar...............

22:39  
Blogger tugce:-) said...

teşekkürler oya :)

13:49  
Blogger NiNo said...

nice mutlu yillar annenize harika bir pastasevgiler

01:32  
Blogger Melek* said...

pasta çok güzel gözüküyor hatta içindeki daha güzel der gibi güzel yaşasın inş.annen en güzel dilek budur heralde bloguma da beklerim :)))

18:05  
Anonymous Adsız said...

merhaba ellerine sağlı pastan ve renkleri çok güzel olmuş ama keşke alta koyduğun kordonu biraz daha iri yapsaydın fazlalıkları kapatırdı.benim sitemede bekliyorum www.pastaevim.azbuz.com
tariflerini forum sayfamda tarifsiz tariflere yazarsan memnun olrum maharetlerini dostlarımla paylaşmak isterim

18:51  

Yorum Gönder

<< Home